Horoz Ölür Gözü Çöplükte Kalır
Her insanın bu dünyada çeşitli istekleri, hırsları veya yapmaktan hoşlandığı eylemleri vardır. Bunlar, çoğu defa saplantı haline bile gelebilir. Kişinin yaşlanması, güçten düşmesi veya hastalanması, bu isteklerin bitmesine, hırsların sona ermesine sebep olmaz. Kişi bazen ölüm döşeğinde iken bile hala bu heves ve hırslarını düşünüp durur. İnsanların zaman geçirdiği, uğraştığı iş ve fiiller farklı farklıdır. Örneğin kimi adam vardır ki tam bir kıraathane bağımlısıdır. Yirmi dört saat orada yatıp kalksa bile asla bıkıp usanmaz. İhtiyarlık bile bu bağımlılığını, hevesini gidermeye yeterli olmaz. İşte böyle bir kişi son nefesini verirken bile o eyleminin hatırası aklına gelir ve ölmek daha zor olur.
Horoz Ölür Gözü Çöplükte Kalır Kompozisyon
Giriş: “Horoz Ölür Gözü Çöplükte Kalır” atasözü, bir kişinin ölüm döşeğinde bile sahip olduğu tutkuların ve ilgilerin devam ettiğini ifade eder. Bu atasözü, insanların yaşamları boyunca sahip oldukları bağlılıkların, isteklerin ve tutkuların, ölüm anında bile etkisini sürdürebileceğini anlatır.
Gelişme: İnsanlar, hayatları boyunca çeşitli istekler, hırslar ve zevklerle meşguldürler. Bu tutkular bazen öyle güçlü hale gelir ki, kişi yaşlandığında veya hastalandığında bile onlardan vazgeçmez. “Horoz Ölür Gözü Çöplükte Kalır” atasözü, bu tür durumları tasvir eder. Kişi, ömrü boyunca belirli bir alışkanlık veya ilgi alanına öylesine bağlı olabilir ki, ölüm anına yaklaştığında bile bu ilgiye olan bağlılığı sürdürür.
Örneğin, bir kişi bir kıraathane bağımlısı olabilir. Gününün büyük kısmını orada geçirir, sohbet eder ve o ortamın bir parçası olur. Yaşı ilerledikçe veya sağlık sorunları yaşadıkça, bu bağımlılığını bırakması zor olabilir. Son nefesini verirken bile, bu alışkanlığın ve ilgisinin hatıraları zihninde yer edinir. Bu kişi, ölüm döşeğinde bile kıraathane ve oradaki sosyal yaşamı düşünebilir.
Benzer şekilde, bir iş insanı, kariyerine veya işine olan bağlılığı nedeniyle yaşlandığında bile işlerini düşünmeye devam edebilir. Ölüm anında bile, işlerinin, projelerinin ve başarılarının aklına gelmesi, bu bağlılığın ve tutkunun ne kadar güçlü olduğunu gösterir.
Bu durum, insanların hayatlarının ne kadar derin ve bağlılıklarla dolu olduğunu, ölümün bile bu bağlılıkları tamamen ortadan kaldırmadığını ortaya koyar. Kişinin sahip olduğu tutkular, bağlılıklar ve istekler, onun karakterinin bir parçası olarak, hayatının son anlarına kadar varlığını sürdürebilir.
Sonuç: “Horoz Ölür Gözü Çöplükte Kalır” atasözü, insanların yaşamları boyunca sahip oldukları tutkuların ve bağlılıkların, ölüm anında bile devam edebileceğini ifade eder. Bu atasözü, insanların yaşamlarının ne kadar derin ve bağlılıklarla dolu olduğunu ve ölümün bile bu bağlılıkları tamamen ortadan kaldırmadığını gösterir. Her insanın hayatında önemli olan, değer verdiği şeylerin ve tutkularının, ölüm anına kadar onun bir parçası olarak kalabileceğini hatırlatır. Bu nedenle, yaşam boyunca sahip olduğumuz tutkulara ve ilgi alanlarına önem vermek, bu bağlılıkların hayatımızdaki yerini anlamak, en sonunda da bu değerleri yaşamak, insan hayatının anlamlı ve derin yönlerini yansıtır.