İyiliğe İyilik Her Kişinin Karı Kötülüğe İyilik Er Kişinin Karı Kompozisyon

İyiliğe İyilik Her Kişinin Karı Kötülüğe İyilik Er Kişinin Karı

Kötülük yapan kişiye kötülükle karşılık vermek sıradan insanların işidir; ancak kötülük yapan kişiye iyilikle karşılık vermek olgun, üstün nitelikli, hoşgörülü insanların işidir.

Tüm insanların iyi olması mümkün değildir. Allah, insanlara hem iyilikte hem de kötülükte bulunacakları bir irade, akıl vermiştir. Yani kişiler, sahip oldukları irade ile ister iyi, ahlaklı insanlar olurlar, isterlerse de kötü, ahlaksız insanlar olurlar. Allah’ın yanında iyiliğin de kötülüğün e karşılığı vardır. İnsanlarla iyi geçinemeyen, onların kötülüğünü isteyen, güçsüzün hakkını yiyenler cehennemle cezalandırılır; iyi insanlar ise cennetle ödüllendirilir. Ancak Allah’ın merhameti, şefkati sonsuzdur. Allah affedicidir. Tövbe edeni çabuk affeder. Bu yüzden de insanlardan, ondan af dilemelerini ister. Bizler de bize karşı kötü söz ve eylemlerde bulunanların bizden af dilemelerini isteriz ve bunu yaptıklarında da onları affeder, bize yapılanı çabucak unuturuz. Oysa öyle insanlar vardır ki kendisine kötülük yapan kimseyi asla bağışlamaz. Ondan intikam almak için fırsat kollar. Ve bu fırsatı yakaladığında ise elinden gelen zulmü yapar.

Affetmek, kötülüğe karşı iyilikle cevap vermek büyük bir erdemdir. Nefse karşı gelebilme, Allah’ın isteklerine uymadır. Bu nedenle kötülük görmüş olsak bile, affetmeyi bilmeli, onlar için dua etmeli, iyiliklerini istemeliyiz.

---

İyiliğe İyilik Her Kişinin Karı, Kötülüğe İyilik Er Kişinin Karı Kompozisyon

Giriş: “İyiliğe iyilik her kişinin karı, kötülüğe iyilik er kişinin karı” atasözü, iyiliğe karşı iyiliğin herkes tarafından yapılabileceğini, asıl önemli olanın ise kötülüğe karşı iyilik yapabilmek olduğunu ifade eder. Bu söz, kişisel gelişimin ve olgunluğun, sadece iyiliğe iyilikle değil, kötülüğe karşı iyilikle de ortaya konabileceğini vurgular. İyilik ve kötülük arasındaki bu ayrım, insan davranışlarının ve ahlaki değerlerin derinliğine ışık tutar.

Gelişme: Kötülüğe kötülükle karşılık vermek, herkesin kolaylıkla yapabileceği bir davranıştır. Ancak, gerçek erdem, kötülük yapan bir kişiye karşı iyilik göstermekten geçer. Bu, olgun ve üstün nitelikli kişilerin davranışıdır. İnsanlara, hem iyilikte hem de kötülükte bulunma yeteneği verilmiştir. İnsanın bu seçimleri, karakterini ve ahlaki kalitesini belirler.

İslam’da, iyilik ve kötülüğün karşılıkları vardır. Kötülük yapanlar, eğer tövbe etmezse ve kötülükleri devam ederse, cehennemle cezalandırılabilirler. Ancak Allah’ın merhameti sonsuzdur ve tövbe edenleri çabuk affeder. Bu merhamet, insanların da birbirlerine karşı affedici ve hoşgörülü olmalarını gerektirir. Kötülük yapan kişilere karşı iyilik yapmak, sadece erdemli bir davranış değil, aynı zamanda Allah’ın isteklerine uygun bir tavırdır.

Affetmek, kötülüğe karşı iyilikle cevap vermek büyük bir erdemdir. Bu davranış, nefse karşı gelebilme ve ahlaki yüksek standartlara ulaşma anlamına gelir. Kötülük görmüş insanlar, affetmeyi bilmeli ve onlara dua ederek iyiliklerini istemelidir. Bu tutum, kişisel gelişimi destekler ve toplumsal ilişkilerde pozitif bir etki yaratır.

Bununla birlikte, bazı insanlar kendilerine kötülük yapanları asla bağışlamaz ve intikam peşinde koşar. Bu kişiler, fırsat bulduklarında zulmetmek için çaba sarf ederler. Oysa gerçek olgunluk ve erdem, kötülüğe karşı iyilik yapabilmeyi ve affedici olmayı gerektirir. Affetmek, insanın hem kendisine hem de çevresine olumlu katkıda bulunur ve insan ilişkilerini güçlendirir.

Sonuç: “İyiliğe iyilik her kişinin karı, kötülüğe iyilik er kişinin karı” atasözü, iyilik ve kötülüğün nasıl karşılık bulduğunu ve erdemin ne olduğunu açıkça belirtir. Kötülüğe karşı iyilik yapmak, gerçek olgunluk ve erdemi yansıtır. Bu yaklaşım, hem bireysel gelişim hem de toplumsal uyum açısından büyük önem taşır. Kişiler, zor durumda kalındığında dahi affedici ve hoşgörülü olmalı, kötülüğe karşı iyilikle cevap vermelidir. Bu tutum, hayatın kalitesini artırır ve insan ilişkilerini daha sağlam bir temele oturtur.