Hüseyin Nihal Atsız Kimdir? Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği
Hüseyin Nihal Atsız, 12 Ocak 1905 tarihinde İstanbul’un Kadıköy semtinde doğmuştur. İlköğrenimini Kadıköy’deki çeşitli okullarda tamamladıktan sonra orta öğrenimini Kadıköy ve İstanbul Sultanilerinde bitirmiştir. Eğitim hayatına İstanbul’da başlamış ve genç yaşta akademik ilgi göstermeye başlamıştır. İlkokula altı yaşında Kadıköy’de yer alan Fransız Okulu’nda başlamış, ardından okulda çıkan bir yangın sonucunda eğitimi Alman Okulu’na kaydırılmıştır. İstanbul Sultanisi’nde aldığı eğitimin ardından Askeri Tıbbiyeye yazılmıştır.
Yüksek öğrenim döneminde, Türkçülük fikir akımının etkisi altına girmiştir. Ziya Gökalp’in cenaze töreninin yapıldığı günün gecesinde Türkçülük fikrine karşı olan öğrencilerle kavga etmesi ve bu olayların ardından yaşadığı problemler, onun milliyetçi düşüncelerini daha da pekiştirmiştir. Arap asıllı Bağdatlı Mesut Süreyya Efendi ile yaşadığı anlaşmazlıklar sonucunda, 4 Mart 1925’te Askeri Tıbbiyeden çıkarılmıştır. Bu dönemde Türkçülük hareketine olan bağlılığı giderek artmıştır.
Askeri Tıbbiyeden çıkarılmasının ardından, üç ay Kabataş Erkek Lisesi’nde yardımcı öğretmen olarak görev yapmıştır. Sonrasında Deniz Yolları’nın Mahmut Şevket Paşa isimli vapurunda kâtip muavini olarak çalışmıştır. Bu süre zarfında edebiyatla ilgili faaliyetlere de başlamıştır. 1926 yılında İstanbul Darülfünunu’nun Edebiyat Fakültesi’ne yatılı olarak kayıt olmuş, burada eğitimine devam etmiştir. Mezuniyetinin ardından hocası olan Köprülü’nün aracılığıyla sekiz senelik mecburi hizmetten muaf tutulmuş ve Köprülü’nün yanında asistan olarak başlamıştır.
15 Mayıs 1931 tarihinde, Türkçülük ve milliyetçi görüşlerini yayımlamak amacıyla “Atsız Mecmua” isimli dergiyi çıkarmaya başlamıştır. Derginin 1. sayısı 25 Eylül 1933 tarihinde yayımlanmış, ancak çeşitli sebeplerle dergi kapatılmıştır. Atsız, 1944 yılında, Türkçülük ve milliyetçilik görüşlerini savunduğu için, çeşitli politik ve hukuki sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. İsmail Hakkı Baltacıoğlu’na yönelik “Açık Mektup” yayımlamış ve bu mektup nedeniyle öğretmenlik görevinden alınmıştır.
4 ay hapis cezasına çarptırılmış, 1945 yılında nihayetinde tahliye edilmiştir. 1950–1951 öğrenim yılında Haydarpaşa Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yapmış ve 2 yıl görevini sürdürmüştür. Daha sonra Süleymaniye Kütüphanesi’nde çalışmaya başlamış ve burada 17 yıl süreyle görev yapmıştır. 1969 yılında emekliye ayrılmıştır. Hüseyin Nihal Atsız, 11 Aralık 1975 tarihinde vefat etmiştir.
Eserleri
Hüseyin Nihal Atsız, roman, öykü, şiir ve inceleme türlerinde birçok eser vermiştir. Eserlerinde genellikle Türk tarihi, milliyetçilik ve kültürel konulara odaklanmıştır. Atsız’ın eserleri, milliyetçi ve tarihi temaları işleyen önemli bir edebi mirası oluşturur.
| Tür | Eserler |
|---|---|
| Roman |
|
| Öykü |
|
| Şiir | Yolların Sonu (1946) |
| İnceleme |
|
Edebi Kişiliği
Hüseyin Nihal Atsız, Türk milliyetçiliği ve tarihine dair derinlemesine bilgi sahibi bir yazar olarak tanınır. Eserlerinde genellikle Türk tarihinin kahramanlarını ve milliyetçi temaları işler. Şiirlerinde, romanlarında ve öykülerinde sıkça bu temalara yer vermiştir. Milliyetçilik düşüncesinin öne çıktığı eserlerinde, Türk kültürü ve tarihi ile ilgili derin bir analiz sunar. Edebi üslubu, genellikle tarihi ve milliyetçi unsurları vurgulayan bir anlatım tarzı ile dikkat çeker. Şiirlerinde ve romanlarında geniş bir tarih perspektifi sunarak, Türk tarihinin önemli olaylarını ve figürlerini yansıtmaya çalışmıştır. Atsız, Türk edebiyatında milliyetçi ve tarihi romanların öncüsü olarak kabul edilir ve bu konulardaki eserleriyle önemli bir etki bırakmıştır.