Dostluk Konulu Hikaye

Dostluk Konulu Hikaye Yazısı

Kaç Dostum Var?

Bir akşam babamla sohbet ederken konu dostluklardan açıldı. Ben, etrafımda onlarca dostum olduğunu iddia ettim. Ancak babam, bir insanın bu kadar dostu olamayacağını söyledi. Gerçekten de bu kadar dostum olabilir miydi? Babamın dediğini doğrulamak için bir plan yapmamız gerektiğine karar verdik.

Babama, bir keçi kesip kanlı bir çuvala koymamı söyledi. Ne amaçladığını pek anlamasam da, babamın söylediklerini yerine getirdim. Kesik keçiyi çuvala koyup eve getirdim. Babam, “Şimdi gerçek dostlarını test edeceğiz. Bu çuvalı sırtına al ve gece yarısı dostlarının kapısını çal. Çuvaldakinin senin düşmanın olduğunu ve onu öldürdüğünü, cesedi onlarla gömmek istediğini söyle. Eğer kabul ederlerse, gerçek dost olduklarını göreceğiz,” dedi.

Fikri mantıklı buldum ve gece yarısı çuvalı sırtıma geçirip yola çıktım. İlk olarak, dost dediğim kişinin kapısını çaldım. Kapıyı uykulu gözlerle açan dostum, çuvalın içindeki kanlı keçiyi görünce şoke oldu. Hemen derdimi anlatmaya başladım ama kapı yüzüme kapandı. “Neyse,” dedim, “bu kabul etmedi; ama daha birçok dostum var, biri kabul eder,” diye düşündüm ve devam ettim.

Ancak, hangi kapıyı çalsam aynı sonuçla karşılaştım: kapılar yüzüme kapandı. Tüm dostlarımın kapısını çaldım, ama hiçbiri kabul etmedi. Mahcup ve üzgün bir şekilde eve döndüm. Babama, “Haklıymışsın, bu dünyada gerçek dost diye bir şey yokmuş,” dedim.

Babam, bunu kabul etmedi ve, “Öyle deme oğul, gerçek dostlar var, hem de çok değerli dostlar var,” dedi. “Bak, benim sadece bir dostum var, ama o gerçek bir dost. Şimdi git falan yere, falan adresteki kapıyı çal ve o kişiye benim oğlum olduğunu söyle. Düşmanımı öldürdüm, gömmem lazım de. Bakalım ne olacak,” dedi.

Ümitsiz bir şekilde yola çıktım. Kapıyı çaldım ve yaşlıca bir adam kapıyı açtı. “Amca, ben falancanın oğluyum, babam beni buraya gönderdi. Düşmanımı öldürdüm, gömmem lazım,” dedim. Adam, hiç vakit kaybetmeden içeri aldı ve birlikte kazma kürekleri hazırlayarak bahçeye geçtik. Hızla bir çukur kazdık ve cesedi gömdük. Üzerine soğan ektik ki anlaşılmasın. Heyecanla eve döndüm ve babama, “Evet baba, gerçekten de senin hakiki bir dostun varmış,” dedim.

Babam gülümsedi ve, “Bunu söylemek için henüz erken oğul. Gerçek dostları anlamanın yolu, sadece zor durumda olduklarında değil, her durumda yanınızda olanları görmekten geçer. Şimdi tekrar git ve adama bir tokat at, bakalım ne olacak,” dedi.

Şaşkın bir şekilde babamın dediğini yaptım. Kapıyı çaldım ve yaşlı adam dışarı çıkınca ona okkalı bir tokat attım. Adam, kendine geldikten sonra kolumu tutarak, “Evlat, git babana söyle, biz birkaç tokatla soğan tarlasını satacak değiliz,” dedi.

Bu sözler, bana gerçek dostluğun sadece zorlu anlarda değil, her durumda kendini gösterdiğini öğretti. Artık, gerçek dostların değerini anlıyordum. Bu deneyim, dostluğun gerçek anlamını kavramama yardımcı oldu.