Çocuklar İçin Eğitici Bir Masal – Küçük Kız ve Kötü Cadı
Bir varmış bir yokmuş, yeşil vadilerle çevrili şirin bir köyde küçük bir kız yaşarmış. Bu küçük kız doğayı çok sever, sık sık kırlarda çiçekler toplar ve kuşların şarkılarını dinlermiş. Bir gün, kırlarda çiçek toplarken yaşlı, giyimi eski ve yüzü kırışmış bir kadınla karşılaşmış. Yaşlı kadın, küçük kıza dağın zirvesinde çok daha güzel ve nadir çiçeklerin bulunduğunu söylemiş. Eğer küçük kız onunla birlikte gitse, bu güzel çiçeklerden bolca toplayabileceklerini eklemiş.
Küçük kız, yaşlı kadının önerisini dinleyip heyecanlanmış. Ancak, hemen aklına dere kenarında koyunları otlatan babası gelmiş. Babasından izin almadan gitmenin doğru olmayacağını düşünmüş. Yaşlı kadına, izin almak için babasına gitmesi gerektiğini söylemiş. Ancak yaşlı kadın, “Ne olacak canım, iki dakikada gider geliriz, izin almak bu kadar önemli mi?” demiş. Küçük kız, yaşlı kadının bu cazip önerisine kapılmadan hemen koşarak babasına gitmiş.
Babası, kızı gördüğünde yaşlı kadının nereye gittiğini sormuş. Küçük kız, kadının bulunduğu yeri işaret etmiş; fakat babası, yaşlı kadının orada olmadığını anlamış. Babası, kızı dikkatlice izlemiş ve yaşlı kadının kötü biri olduğunu hemen fark etmiş. Kötü bir büyücü olan yaşlı kadın, çocukları kaçırıp onları köle gibi kullanıyor ve onlara türlü eziyetler ediyormuş.
Babası, küçük kızı nazikçe tebrik etmiş ve ona, “Aferin kızım, sakın ailemden izin almadan hiçbir yere gitme. Böyle yapmadığın için şimdi güvendesin. Başına kötü bir şey gelmeden, ailemizin izin ve bilgisi dışında hiçbir yere gitmemelisin,” demiş. Küçük kız, babasının sözlerinin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlamış ve o günden sonra ailesinden habersiz asla uzaklara gitmemiş.
Ve masal burada sona ermiş. Küçük kızın akıllılığı ve aile sevgisi, onu kötü cadının pençelerinden korumuş ve ona doğru kararlar almanın önemini öğretmiş. Bu masalımız da burada sona ermiş.
KÜÇÜK KIZ VE KÖTÜ CADI
Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar şirin bir köyde küçük bir kız yaşarmış. Küçük kız doğayı çok sever, çoğu zaman kırlara bayırlara çıkıp çiçek toplarmış. Yine bir gün kırlarda çiçek toplarken yaşlı bir kadınla karşılaşmış. Yaşlı kadın küçük kıza, dağın zirvesinde çok daha güzel çiçeklerin olduğunu söylemiş. Kendisi ile beraber giderse, o güzel çiçeklerden beraber toplayabileceklerini de eklemiş.
Küçük kız bir an duraksamış, hemen aşağıdaki dere kenarında koyunları otlatan babasından izin alması gerekiyormuş. Bunu yaşlı kadına da söylemiş. Yaşlı kadın, ”Ne olacak canım, iki dakikada gider geliriz, izin alıp da ne yapacaksın?” demiş. Küçük kız, yaşlı kadını dinlememiş; çünkü çok akıllı biriymiş. Koşarak babasından izin almaya gitmiş. Babası ”Nerede bakalım o yaşlı kadın?” diye sormuş. Küçük kız, kadının bulunduğu yeri işaret etmiş; ama yaşlı kadın yerinde yokmuş. Babası durumu anlamış; ama kızına hiçbir şey söylememiş.
O yaşlı kadın aslında kötü bir büyücüymüş. Küçük çocukları kaçırıp hizmetçi gibi kullanıyor ve onlara türlü eziyetler ediyormuş. Babası küçük kızı tebrik etmiş. ”Aferin kızım, sakın ailenden izin almadan hiçbir yere gitme; yoksa başına çok kötü şeyler gelebilir.” demiş. Küçük kız, yaptığı davranışın ne kadar doğru olduğunu bir kez daha anlamış ve ailesinden habersiz uzaklara hiç gitmemiş. Masalımız da burada sona ermiş.