Açık Yerde Tepecik Kendini Dağ Sanır
ANLAMI: Seviye olarak birbirine yakın olan insanlar arasında, azıcık daha üstün olan insanlar kendilerini çok üstün görürler.
Üstünlük, bir anlamda görecelidir. Üstünlüğün olup olmadığı, olayların geçtiği yere veya nesnelerin içinde bulunduğu durumlara göre değişir.
Örneğin kavak ağacı uzundur; ceviz ağacı ise kısadır. Ancak biz bu yargıyı, ceviz ağacını kavaklarla kıyasladığımız zaman söyleyebiliyoruz. Şunu da söyleyebiliriz değil mi? Ceviz ağacı uzundur; elma ağacı ise kısadır. Demek ki ceviz ağacı; kavakların bulunduğu bir ortamda kısa; elma ağaçlarının bulunduğu yerde ise uzundur. Aynen yukarıdaki örnekte belirttiğimiz gibi insanlar da içinde bulundukları insanların seviyesine göre daha iyi veya daha kötü olabilirler. Örneğin orta derecede başarılı olan bir insan, başarısızların toplandığı bir sınıfa girdiğinde sınıfın en çalışkanı olacak ve belki de kendini çok üstün görecektir. Oysa başarılı insanlarla kıyaslandığında aslında başarısız sıfatını alacaktır.
Bu nedenle içinde bulunduğumuz durum bizi şımartmamalı, gurur ve kibre bizi sürüklememelidir. En büyük rakibimiz yine biz olmalıyız ve her zaman kendimizi yenmek için çalışmalıyız.
Açık Yerde Tepecik Kendini Dağ Sanır Kompozisyon
Giriş: “Açık yerde tepecik kendini dağ sanır” atasözü, bireylerin küçük başarılarını veya sınırlı yeteneklerini aşırı şekilde abartma eğilimlerini ifade eder. Bu atasözü, bireylerin başarılarını ve yeteneklerini çevrelerinden bağımsız olarak değerlendirmenin zorluğunu vurgular. Küçük başarılar, genellikle daha büyük başarılar veya yetenekler karşısında kaybolur; ancak, bireyler bu küçük başarıları çevrelerinde daha büyük ve etkileyici gösterebilirler.
Gelişme: Üstünlük kavramı, çoğu zaman görecelidir ve bağlama bağlı olarak değişir. Bir insan, içinde bulunduğu grubun genel başarısına göre kendi başarı seviyesini farklı algılayabilir. Örneğin, bir kavak ağacı büyük ve uzun görünebilirken, bir ceviz ağacı ise daha kısa olarak kabul edilir. Ancak, ceviz ağacının kavaklarla kıyaslandığında kısa olduğunu, fakat elma ağaçlarıyla kıyaslandığında uzun olduğunu da görebiliriz. Bu bağlamda, bir nesnenin veya kişinin üstünlüğü, diğer nesneler veya kişilerle yapılan kıyaslamalara bağlıdır.
Aynı şekilde, insanlar da kendi başarılarını ve yeteneklerini çevrelerindeki diğer insanlarla kıyaslayarak değerlendirme eğilimindedirler. Orta derecede başarılı bir kişi, başarısızların bulunduğu bir ortamda en başarılı kişi olarak öne çıkabilir ve kendini oldukça üstün görebilir. Ancak, daha başarılı ve yetenekli bireylerle karşılaştığında bu üstünlüğü sorgulanabilir hale gelir ve aslında yeterince başarılı olmadığı anlaşılır.
Bu nedenle, kişisel başarılarımıza veya yeteneklerimize dair algılarımızı dengelemek önemlidir. İçinde bulunduğumuz durumlar veya çevremizdeki insanlara göre kendimizi aşırı şekilde üstün görmemeliyiz. Başarı, diğer insanlarla yapılan kıyaslamalarla değil, kendi hedeflerimiz ve gelişim süreçlerimizle değerlendirilmeli ve sürekli olarak kendimizi yenilemek için çaba göstermeliyiz.
Sonuç: “Açık yerde tepecik kendini dağ sanır” atasözü, bireylerin küçük başarılarını aşırı şekilde abartma eğilimlerini ve bu durumun göreceli doğasını anlatır. Üstünlük, çoğu zaman çevre ve bağlamla ilişkili olarak değerlendirilir ve kişisel başarılar diğer bireylerle kıyaslandığında farklılık gösterebilir. Bu nedenle, kişisel gelişim sürecinde, kendimizi çevremize göre değil, kendi hedeflerimize ve gerçek başarı ölçütlerimize göre değerlendirmeli ve sürekli olarak kendimizi geliştirmeye odaklanmalıyız.